Tijdens de zoektocht naar storytelling binnen de Duitse markt stuit je op een stroom aan informatie. Niet zo gek natuurlijk, want storytelling is een ruim begrip waar veel over te vertellen valt. Opvallend is dat storytelling vaak wordt geassocieerd met mooie visuals, prachtige volzinnen en wat doen we allemaal ons best om de consument te laten smullen van flitsende vlogs. Deze formule lijkt overigens uitgewerkt. Heel simpel, omdat de klant daar niet langer in gelooft. Een product zonder verhaal is namelijk een commodity. Oftewel bulkgoed en niet onderscheidend. Een product met een verhaal is daarentegen een merk. Maar ga vooral niet roepen dat je de beste of anders bent. Mensen kiezen voor merken die het verschil maken. Die hun leven veraangenamen en iets voor hen betekenen. Wie zou jij als merk liever zijn. Een pc of Apple? Een jeans of G-star? Een auto of een Porsche? Deze zin naar échte merken – want dat is het, lijkt de sleutel tot storytelling met succes. Zeker wanneer je te maken hebt met de kritische Duitse consument. Zij houden simpelweg niet van kletskoek, want anders wordt het hele storytelling gebeuren een trucje. Holle frasen in een poging om op de hype storytelling mee te liften. Blijft de vraag natuurlijk over hoe je de Duitse consument bereikt met storytelling. Laten we beginnen om op een rij te zetten wat storytelling niet is.